با خیال دوست

قطرهء   آبم  که  جز  در  راه  دریا  نیستم

گر جهان شیرین شود ، جز  فکر لیلا نیستم

زندگانی  با  تو زیبا می شود  در چشم  من

جز  شما ،  دل بسته  چیزی  ز  دنیا  نیستم

بردی از من دل ، به  اعجاز کمالات خودت

در  پی  ابرو  و  چشم  و  قد  و  بالا  نیستم

جز جدایی  تو ،  باکم  نیست  از  داغ  دیگر

عاشق   پروانه وارم  ،  اهل   پروا   نیستم

همچو ایوبم  ، گر امید  وصالت  با من است

بی  تو اما  ،  قدر  یک   ذره  شکیبا   نیستم

عشق خاموشی ست ،ما را باهیاهوکارنیست

دادم  از درد ست  ،  اما  اهل  غوغا  نیستم

در  میان  عاشقان ات ،  گوهری   یکدانه ام

گرچه  سر تا پا  گناهم ،  بی سر و پا  نیستم

دوستم  داری  و می دانی  و  حاشا  می کنی

دوستت   دارم  ،  ولیکن  اهل  حاشا   نیستم

گر نخواهی  و نخوانی ، می روم از پیش تو

گر چه  درویشم  ،  گدای  عشق  اما  نیستم

کنج این زندان که  نام  دیگر آن زندگی ست

همنشینم  با  خیال  دوست   ،   تنها   نیستم

(ادم)